[ Novel ] หนีรักมาพบคุณ : บทที่ 30

“หิวน้ำไหม”

อาหยูพยักหน้าตอบ

“งั้นนั่งรอตรงนี้ก่อนนะ” ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนหันไปหาหญิงสาว “ผมฝากอาหยูด้วยนะ”

“ค่ะ” ลฎาภาขานรับขณะที่เขาเดินไป

“เป็นครั้งแรกที่ออกมาเที่ยวเพราะป๊ะป๋าทำงานทุกวันเลย” อาหยูพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าป๊ะป๋าเดินห่างออกไป “ป๊ะป๋าน่ะมีความสุขมากกว่าเมื่อก่อน และอาหยูก็ด้วย...”

ลฎาภามองเด็กชายพูดออกมา แม้อายุกับความคิดจะต่างจากเด็กทั่วไป แต่ความรู้สึกที่รับรู้ได้คงเป็นความเหงาหรือความเศร้าภายในใจ ไม่แปลกเลยเพราะช่วงแรกที่เธอมาทำงานก็รู้ว่าเขาต้องทำงานหนักมาก แม้วันหยุดก็ไม่ออกไปไหน ไม่พัก บางครั้งก็รู้สึกได้ว่ากินข้าวไม่เป็นเวลาด้วยซ้ำ