[ Novel ] สามีพันธกาลรัก : บทที่ 18

พิธีเเต่งงานที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและเพียงไม่นานในโบสถ์แถบชานเมืองที่สงบเงียบช่วงวันหยุด มิราวดีเดินออกมาพลางมองแหวนเเต่งงานที่สวมอยู่ตรงนิ้วนางข้างซ้าย ดวงตากลมเหม่อมองไปยังท้องฟ้าพลางถอนหายใจ ถึงไม่ใช่ชีวิตแต่งงานที่คาดหวังไว้ แต่ก็ไม่ได้เเย่ถึงกับทำให้ยอมรับการใช้ชีวิตคู่นี้ไม่ได้

หญิงสาวเหลือบมองชายหนุ่มที่เพิ่งวางสายจากใครสักคนและกำลังเดินเข้ามาหา

“ผมจะให้คนย้ายของคุณกลับไปที่บ้าน”

เธอมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย

“ย้ายไปที่บ้าน”

“อืม ที่คุณเคยไปแล้ว จำได้ไหม” รชตพยักหน้า “หรือคุณอยากได้เรือนหอใหม่”

“คะ ไม่ค่ะ”

มิราวดีทำตัวไม่ค่อยถูก เพราะไม่คิดว่าจะต้องย้ายเข้าไปอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่โต แค่นี้ก็มากมายเกินคาดแล้ว และสินสอดที่ได้ก็ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ อีกอย่างนี่ก็เป็นการเเต่งงานเพื่อหนีการตามล่า จะทำตัวเรียกร้องมากไปก็คงไม่ดี

“เอ่อ ฉันมีของใช้ส่วนตัวนิดเดียว เดี๋ยวฉันย้ายเองก็ได้ค่ะ”

รชตมองท่าทางเกรงใจของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

“งั้นก็ตามใจคุณ”

มิราวดีหลบสายตามองไปทางอื่นด้วยความรู้สึกว้าวุ่นใจ

“คุณมีเบอร์โทร.ผมแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ ฉันมีแล้วค่ะ ก็ตอนนั้นที่คุณเคยให้ฉันไว้ แล้วคุณมีเบอร์ฉันแล้วใช่ไหมคะ”

“มีสิ”

“ค...ค่ะ” หญิงสาวไม่ถามเพราะคิดว่าเขาน่าจะได้เบอร์โทรศัพท์เธอมาจากที่ทำงาน

“งั้นก็กลับกันเถอะ” ชายหนุ่มพูดขึ้นขณะเดินนำไปยังรถที่จอดอยู่

เธอเดินตามไปโดยไม่พูดอะไร แม้กระทั่งเข้ามานั่งในรถแล้วก็ไม่มีบทสนทนาอะไรจนเผลอหลับไปในที่สุด

รชตจอดรถใต้ชายคาบ้าน หันมองคนตัวเล็กที่นอนคอพับอยู่เบาะข้าง ๆ เขาเอื้อมมือไปจับที่ต้นคอของหญิงสาวให้นอนอยู่ในท่าที่สะดวก นัยน์ตาคมมองพลางเคลื่อนมือไปสัมผัสที่ใบหน้าของอีกฝ่าย เขาทำได้ตามแผนที่วางไว้แล้ว เหลือเพียงเเค่ทำให้อีกฝ่ายรักก็เท่านั้น ถึงตอนนั้นเขาก็จะได้อิสระที่รอมานานหลายร้อยปี

ทว่าจนตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมรู้สึกว้าวุ่นจนหงุดหงิด ยิ่งพอเข้าใกล้หรือมองใบหน้าสวยของเธอแล้ว ทั้งที่ควรจะดีใจด้วยซ้ำว่าทุกอย่างกำลังดำเนินไปด้วยดี เเล้วเเวบหนึ่งเสียงของอาโปก็ดังขึ้นมาในหัว ‘นายจะทำให้เธอรัก โดยที่ไม่รักเธอได้อย่างงั้นเหรอ’

“ทำได้สิ” รชตพึมพำกับตัวเอง

มิราวดีขยับตัวเพราะอยู่ในท่าเดิมนานจนเริ่มปวดคอ ดวงตากลมปรือขึ้นเเล้วเบิกโพลงด้วยความตกใจ นึกไม่ถึงว่าจะเผลอหลับตอนเขาขับรถ

“ตื่นแล้วเหรอ”

เธอพยักหน้าแทนคำตอบพลางก้มหน้าหนีไม่กล้าสบตา ครั้นหันออกไปมองด้านนอกรถจึงเห็นว่าจอดอยู่ใต้ชายคานอกประตูคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เคยมาก่อนหน้านี้ มิราวดีทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่คิดว่าจะต้องย้ายมาวันนี้โดยที่ไม่ได้เตรียมตัวอะไร

“เข้าบ้านกันเถอะ” รชตพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มก่อนเปิดประตูลงจากรถโดยที่มิราวดียังไม่ทันถามเรื่องที่อยากถาม

ดวงตากลมมองประตูบานใหญ่และเขาที่เดินนำเข้าไปด้านในจึงรีบสาวเท้าตามไปทันที

มิราวดีทำตัวไม่ค่อยถูก เพราะเขาไม่พูดคุยหรือบอกอะไรเลย จึงได้แต่เดินตามขึ้นบันไดมาพลางสำรวจความสวยงามแบบร่วมสมัยไปด้วยจน ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หน้าห้อง

รชตมองประตูห้องเเละนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมจัดห้องให้หญิงสาว เพราะไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย อีกทั้งคฤหาสน์หลังนี้มีพ่อบ้านดูเเลเพียงคนเดียวที่รับผิดชอบภายในทั้งหมด สำหรับเรื่องทำความสะอาดจะจ้างบริษัทมาเป็นประจำจึงไม่ต้องจ้างคนเข้ามาอยู่

ชายหนุ่มเปิดประตูเดินนำเข้าไปในห้อง ก่อนหันมามองหญิงสาว

“ผมยังไม่ได้เตรียมห้องแยกให้ คืนนี้คุณนอนที่นี่กับผมก่อนเเล้วกัน”

“ห้องแยกหรือคะ” มิราวดีไม่เข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายพูดเท่าไหร่ แต่พอตีความหมายนั่นอาจหมายถึงเขาเองก็ต้องการความเป็นส่วนตัวเช่นกัน

เขาพยักหน้าเดินมาถอดเสื้อผ้าโดยไม่สนใจคนที่อยู่ในห้องด้วยอีกคน

“เดี๋ยวค่ะ !” มิราวดีตกใจหน้าเเดง นี่เขาจะรีบเข้าหอในขั้นตอนสุดท้ายของงานแต่งเลยเหรอ เธอยังไม่ทันเตรียมใจเลยนะ

“มีอะไรเหรอ” รชตหันมองพลางเดินเข้ามาหา ยิ่งทำให้หญิงสาวตกใจมากกว่าเดิม ถึงจะพูดเเต่สายตาก็แอบมองกล้ามท้องอีกฝ่าย

“คือฉัน ยังไม่พร้อมที่จะ...”



โปรดติดตามตอนต่อไป...

ต้องการส่งกำลังใจหรือสนับสนุนเล่มกระดาษจากนักเขียนได้ที่ ช่องทางการติดต่อของนักเขียนบนโปรไฟล์ได้เลยนะคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ฝากกดไลค์ กดหัวใจให้ด้วยน้า
เรื่องนี้สายผู้ชายเปย์เมียค่า อิอิ