บางครั้งสาเหตุที่ทำให้คู่รักหลายๆ คู่ต้องเลิกรากัน ไม่ได้เป็นเพราะต่างฝ่ายต่างหมดใจหรือเบื่อหน่ายกันแล้วหรอกนะ แต่มันอาจเกิดจากการที่ ฝ่ายนึงรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รักความรักมากพอ ก็เป็นได้ แล้วเหตุผลที่ทำให้เกิดความรู้สึกโหยหาความรักขั้นสุดนี้ อาจไม่ได้เกิดจากการที่คนรักเขามอบความรักและความใส่ใจไม่มากพอ แต่เป็นเพราะเธอเป็นฝ่ายที่ขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง รู้สึกหวั่นไหวไม่มั่นคง จนกลายร่างเป็นเป็นแฟนสาวที่ไม่ไว้ใจและไม่เชื่อใจคนรัก ที่สำคัญความไม่เชื่อใจมันยังทำให้เกิดอาการหึงหวงแบบไม่มีเหตุผลขึ้นได้ง่ายๆ ทั้งที่อีกฝ่ายเขาอาจไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางหรือทำอะไรผิดต่อเธอเลยสักเรื่องเดียว

เวลาที่คนรักเขาแสดงท่าทางหึงหวงเวลามีหนุ่มๆ คนอื่นเข้ามาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ตัวเรา หลายคนก็อาจจะรู้สึกดีเพราะคิดว่ายิ่งเขาหึงแรงเท่าไหร่ก็แสดงว่าเขารักเรามากเท่านั้นใช่มั้ยล่ะ??? แต่ถ้า ระดับความหึงหวงรุนแรงเกินเหตุ เช่น ห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นเกิน 1 เมตร, ห้ามคบเพื่อนผู้ชาย, ห้ามออกไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนโดยที่ไม่มีเขา, ห้ามไม่ให้ไปเจอเพื่อนและครอบครัว เป็นต้น นี่ก็อาจเป็นอีกหนึ่งสาเหตุยอดฮิตที่ทำให้ความรักของหลายคู่พังทลายลงแบบไม่เหลือชิ้นดี เพราะหากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดแสดงท่าทางหึงหวงโดยไร้เหตุผลก็อาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัด แถมยังแสดงให้เห็นด้วยนะว่าชีวิตรักขาดความเชื่อใจในกันและกัน

นอกจากคู่รักควรจะมีความรัก ความเข้าใจ และความใส่ใจให้กันและกันแล้ว อีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่จะขาดไปไม่ได้เด็ดขาดเลยก็คือ การสื่อสารระหว่างคนสองคน นั่นเองค่ะ โดยเธอและคนรักควรจะบอกเล่าให้อีกฝ่ายฟังอยู่เสมอว่ารู้สึกยังไง? มีความเห็นยังไง? ต้องการอะไร? รวมทั้งการพูดถึงช่วงเวลาที่มีความสุขและช่วงเวลาที่ไม่เข้าใจกัน เพราะยิ่งคู่รักสื่อสารกันบ่อยเท่าไหร่ก็จะยิ่งช่วยให้เข้าใจความคิดและความรู้สึกของอีกฝ่ายมากขึ้น และช่วยกระชับความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นขึ้นกว่าเดิมด้วยนะ แต่สำหรับคู่รักที่เวลาเกิดปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจแล้วชอบเก็บไว้กับตัวเองคนเดียว ไม่ยอมบอกกล่าวให้คนรักฟัง ก็จะทำให้เรื่องแย่ๆ ทั้งหลายมันอัดแน่นอยู่ในใจ พอถึงจุดๆ นึงที่ทนไม่ไหวแล้วระเบิดออกมาก็อาจสายเกินแก้แล้วก็ได้