' ซึมเศร้า ' กับ การพบแพทย์ ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

เมื่อเรายื่นบัตร พยาบาลก็จะซักประวัติค่ะ เราตอบไปแค่ว่า มาพบจิตแพทย์ค่ะ
จากนั้นคุณพยาบาลก็พยักหน้าค่ะ แล้วก็ดำเนินการให้เราเงียบๆ คือในตอนนั้นตรงกับสถานการณ์
โควิด-19 พยาบาลใช้ไมค์พูดคุยสื่อสารกับผู้ป่วยค่ะ แต่ไม่ได้ใช้กับเรานะคะ ตรงนี้ทำให้เรารู้สึกโอเคมาก
เพราะถือว่าทางโรงพยาบาลให้ความสำคัญเรื่องข้อมูลส่วนตัวเราเป็นอย่างมาก เพราะตอนนั้น
คนรอบข้างก็เยอะมากๆด้วย คุณพยาบาลสื่อสารกับเราด้วยการกระซิบแค่ว่าให้ไปที่ชั้น...นี้นะคะ
 

แพทย์ของแต่ละโรงพยาบาลอาจจะเข้าเวรเป็นรายวัน เช่น เข้าเฉพาะวันพุธ
หากอยากเลือกพบแพทย์ แนะนำเช็คจากเว็บไซต์ของโรงพยาบาลก่อนได้นะคะ
จากนั้นก็นั่งรอซักพัก คุณพยาบาลก็เรียกเราไปซักประวัติค่ะ โดยมีแบบสอบถามประเมินจิตใจ
คิดว่าหลายๆ คนน่าจะเคยทำ ' ให้บอกตามจริง ' นะคะ และหากมีอะไร
อยากบอกเพิ่มเติมให้แจ้งได้เลยค่ะ เจ้าหน้าที่ทุกคน แพทย์ พยาบาลในแผนกนี้เข้าใจเราทุกคนค่ะ 

หลังจากซักประวัติก็รออีกสักพักพยาบาลจะให้เข้าพบแพทย์ค่ะ แพทย์ที่เราพบเป็นนายแพทย์นะคะ
ใจดีมาก การพูดคือดีมาก ไม่พูดจาให้เรารู้สึกแย่เลย แต่มีคีย์เวิร์ดที่เราจะต้องจำไว้ก็คือ
อยากบอกอะไรกับแพทย์ / อยากให้แพทย์ช่วยอะไร / เรามีอะไรในใจ
โดยไล่เรียงให้พอรู้เรื่องนะคะ เพราะผู้ที่มาพบแพทย์รายใหม่ๆ จะใช้เวลานานอยู่แล้วไม่ต้องกังวลค่ะ
พูดไปให้หมดเลยค่ะ ระบายมันออกมา แพทย์จะได้ช่วยหาทางแก้ไขนะคะ

อย่างกรณีของเราแพทย์จ่ายยาให้ค่ะ โดยแน่นอนว่าตัวยาที่ได้รับจะมีอาการข้างเคียง
แต่ไม่ได้น่ากลัวค่ะ เพราะแพทย์จะบอกปริมาณยาที่ต้องกิน โดยเราห้ามกินเกินขนาดนะคะ
ยาอาจจะแรงหน่อย แต่พอกินยาไปแล้วช่วยปรับอารมณ์ในใจเราได้อย่างตัวเราเองก็มึนบ้าง
งงบ้าง แต่กินยาดีกว่าไม่กินค่ะ ถ้าไม่กินยาเราจะมีความรู้สึกเดิมๆ กลับมา ทั้งนี้กรณีของแต่ละคน
จะมีความต่างกันไป ตัวยาอาจจะต่างกัน ผลข้างเคียงก็ต่างกัน อย่าเพิ่งกังวลนะคะ
เพราะหากมีอะไรไม่โอเค เราสามารถกลับไปพบแพทย์เพื่อเปลี่ยนการรักษาให้เหมาะกับเราได้ค่ะ