💖Leave our love in China💖

จุดเริ่มต้นของความรักครั้งใหม่

สวัสดีค่ะทุกคน! หลายๆ คนคงต้องมีความรักกันมาบ้าง แต่กว่าจะผ่านจุดๆ นั้นกันมาได้ทุกคนคงต้องเสียน้ำตากันมาบ้างแล้วเพราะรักกันใหม่ๆ มันก็จะดี แต่เมื่อมันมาถึงจุดนึงที่จะต้องหยุดก็เจ็บกันไม่น้อย ค่ะ! ตอนเขียนบทความนี้ก็เสียน้ำตาเหมือนกันค่ะ  แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน

!!เข้าเรื่องค่ะ!! เรื่องราวที่กำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มชาวคาซัคสถาน และ สาวชาวไทยที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จีนแล้วไปเจอกันโดยบังเอิญ (เราไม่ใช่คนเขียนนิยายดังนั้น เราขอเล่าตามความเป็นจริงนะคะ ถ้าไม่รู้เรื่องหรือผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

จุดเริ่มต้นทุกอย่างเกิดจากที่เราอยากมาเรียนที่จีนนี่เองเลยขอทุนแล้วได้ทุนมา

 เราได้เข้ามาเรียนวันแรก แล้วในกลุ่มแชทของเราคุยกันว่า ''วันนี้ตามสอบที่ไหน'' ก็มีผู้ชายคนนึงส่งตอบเรามาว่า ''สอบที่ห้องเรียนคาบที่ 2" เราก็ไม่ได้อะไรก็ขอบคุณเขาไป พอมาในห้องถึงเวลาสอบเราก็ไปสอบคนแรกแล้วเราก็กลับมานั่งที่ แล้วก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งเข้ามานั่งในห้องข้างหน้าเรา และเขาก็หันมาถามเราว่า

''พร้อมที่จะสอบรึยัง''
"สอบแล้ว''เราตอบ

เขาก็อ๋อพยักหน้า ก็เจอกันครั้งเเรกไม่มีอะไรมากค่ะ เขาค่อนข้างที่จะหน้าตาดี แต่ส่วนตัวเราไม่ได้ชอบคนหล่อขนาดนั้นเพราะเราค่อนข้างที่จะไม่มั่นใจในตัวเองเลย 

หลังจากเจอกันครั้งเเรกเขาก็มีทักเราบ้างแต่ ก็เงียบเลยเพราะเขาเป็นคนที่ไม่สนใจผู้หญิงเลย และ เมินที่จะคุยกับผู้หญิงในคลาสตลอด เราก็ไม่ได้เครียดอะไรเพราะตอนนั้นเราก็ไม่ได้สนใจเขามาก

แต่มีวันนึงเรามีเรียน 1 คาบ ในวันนั้นพอถึงเวลาพักเราก็นั่งฟังเพลงในห้อง ซึ่งปกติพวกคน คาซัค รัสเซีย ทุกคนทุกประเทศจะชอบออกไป enjoy ข้างนอกตามภาษาเด็กนอกพบปะ แต่เราเป็นคนไทยคนเดียวในห้องเลยไม่รู้จะคุยกับใครมากเพราะพวกผู้หญิงในชั้นส่วนใหญ่เป็นพวกสาวคาซักสวยๆ และค่อนข้างที่จะถือตัว เราก็จะมีแต่ผู้ชายมาคุยด้วยแต่ก็จะม่อๆ หน่อย

และเเล้ว! ผู้ชายคนนั้นก็เดินผ่านเราซึ่งเราก็เมินเขาก็เลยมาดึงเเขนเสื้อเราเพื่อที่จะทักเรา จนเราเขินเพราะเขาน่ารักมาก ผู้หญิงในห้องก็มองใหญ่และจิกเรา ส่วนพวกผู้ชายที่เคยมาคุยกับเราก็มองหน้าเราตลอด

หลังจากนั้นเราก็มีแชทคุยกันบ้าง แล้วก็เกิดชอบกันขึ้นมาเเต่เราก็ไม่ได้คบกันเเต่ก็เหมือนเป็นแฟนกัน

ผ่านจากการคุยกันมานานหลายเดือนก็ถึงเวลาที่พวกเราจะเรียนจบ แค่รอใบประกาศออกก็กลับบ้านได้เลย หรือใครยังอยู่ต่ออีกนิดนึงแล้วค่อยกลับก็ได้ เราจบแล้วว่างก็เลยไปเดินช้อปที่ Fuzimiao เพื่อซื้อของฝากก่อนกลับไทย และแล้วผู้ชายคนนั้นก็แชทมาว่าอีก 3 วันเขาต้องกลับแล้ว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นเขาต้องกลับช้ากว่านี้ เราก็ยืนอ่านแบบจุกๆ เพราะมันกะทันหันมาก ก่อนกลับเราเลยรีบวิ่งไปซื้อของขวัญให้เขา (ลูกอม) แต่สุดท้ายกลับห้องเราก็มาทำเองด้วยส่วนนึง

ระหว่างทางกลับเราลงจาก BTS มา เราก็จะเดินกลับหอแล้วก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมา พอมองใกล้ๆ ก็คือเขานั่นเอง เขาหยุดเพื่อทักเรา แล้วเราก็เเยกกัน 

คืนนั้นที่เรากลับหอเราก็เตรียมทำของขวัญให้เขาอย่างตั้งใจมากๆ เพื่อจะให้เขาอีกวัน แล้วพี่ๆ ในหอปาร์ตี้กัน ซึ่งปกติก็จัดในห้องเรานี่แหละค่ะ เราก็กินเบียร์จนเมาร้องไห้ แล้วด้วยความเมาเราไม่รู้เรื่อง ส่งข้อความบอกเขาให้เจอกันข้างล่างหอเพื่อที่จะเอาของขวัญที่เราทำไปให้

ด้วยความเมาอ่ะเนาะ เราได้ถือตุ๊กตาหมีไปด้วยตัวใหญ่มากลงไปข้างล่องหอ โดยมีพี่ผู้ชายคนลาวที่สนิทมาส่ง พอเราเจอหน้าผู้ชายคนนั้นเราก็สร่างและรู้เรื่องทันที่จะหนีกลับขึ้นห้องก็ไม่ทันแล้ว

เขาชวนเราไปเดินเล่นแถวๆ หอ คือด้วยความที่ชอบเขามากก็เลยตัดสินใจไป จริงๆ เราก็แอบกลัวเเต่ก็ไว้ใจเขา พวกเราไปนั่งที่เก้าอี้ข้างสระน้ำใน ม. จากนั้นก็คุยกันเเต่ ขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ แล้วตอนที่เขากำลังจะจูบเราเขาก็ชะงักแล้วถามเราว่า

''ผมล่วงเกินคุณไปรึป่าว ถ้าไม่สบายใจก็บอกนะ''

เพื่อนๆ ว่าไงคะ จูบไม่จูบ ติ๊กตอกๆๆๆ ติ๊งงงง จูบจ้า! จะเหลือหรอ และเเล้วคืนนั้นก็ผ่านไป สุดท้ายเราคุยกันว่าพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวด้วยกันค่ะ