ลักษณะหนึ่งของคนมีปม คือไม่เปิดรับคำวิจารณ์จากใครทั้งนั้น ถ้าเรียกแบบไม่ค่อยสุภาพก็คงต้องใช้คำว่า ' ใจแคบ ' จิตใจของพวกเขาไม่พร้อมให้คนมาติติง ตำหนิ ไม่อยากได้ยิน แม้จะเป็นการติเพื่อก่อก็ตาม เขาจะรู้สึกทรมาน เจ็บปวดอยู่ข้างใน จึงเกิดเป็นกลไกป้องกันตัวอัตโนมัติว่า ห้ามตำหนิฉัน ฉันดีที่สุดแล้ว ฉันก็จะเป็นของฉันอย่างนี้แหละ ใครจะทำไม? บางคนก็สร้างความเดือดร้อนไปทั่ว ให้คนรอบตัวมาตามเก็บกวาดให้

ต้องแยกนิดนึงก่อนว่า การเป็นตัวของตัวเอง ( ยูนีค ) เป็นเรื่องที่ดี ควรทำ แต่การเบ่งตัวเองจนล้ำเส้นคนอื่น ต้องพาตัวไปรักษาความคิดด่วน ไม่อย่างนั้นได้เสียหายกันมากกว่านี้แน่ๆ!

 

นิสัยนี้เป็นคนมีปมที่ไม่น่ารักเลยนะคะ! เราจะเจอได้ทั้งในชีวิตจริง สังคมมหาลัย สังคมออฟฟิศ หรือแม้แต่ตามเพจดราม่า ที่จะเจอคำซุบซิบนินทา คอมเมนต์บุลลี่ เหยียดคนอื่นมากมาย เนื้อความก็กดคนคนนั้นให้ดูต่ำลง บางคนต่ำตมลึกไปถึงเรื่องครอบครัวเขา เรื่องใต้เตียงเขา ลดทอนคุณค่าความเป็นมนุษย์ จนคนอ่านยังรู้สึกแย่แทนคนที่โดนด่าด้วยซ้ำ ;__:

บอกเลยว่าคนแบบนี้ในใจลึกๆ ไม่ได้มีความสุขกับชีวิตหรอก อาจมีเรื่องที่ตกต่ำจริง หรือแค่เรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจ พอทำอะไรไม่ได้ก็เอามาลงกับคนอื่น ลงกับบุคคลสาธารณะ หาข้อเสียเขาขึ้นมาขุดมาแซะ จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง เห็นใครหน้าตาดีกว่า หุ่นดีกว่า ฉลาดกว่าไม่ได้ ถ้ามีเพื่อนเป็นแบบนี้ถอยหลังมาให้ไกล แต่ถ้าเป็นตัวเธอเอง ก็ปรับทัศนคติตัวเองด่วน!

คนที่ลึกๆ มีปมด้อย จะรับมือสถานการณ์ในสภาวะกดดันอย่าง ' การแข่งขัน / การประกวด ' ได้ค่อนข้างแย่ บางคนปฏิเสธแต่แรกเลยว่าตัวเองทำไม่ได้ ไม่ดีพอ ในทางกลับกัน บางคนก็ใช้โอกาสนี้แข่งกับคนอื่นอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อเอาชนะปมในใจของตัวเอง ถ้าชนะก็จะดูถูกทับถมอีกฝ่ายที่แพ้ แต่ถ้าแพ้ก็จะร้องไห้ฟูมฟาย ก่นด่าว่าอีกฝ่ายโกง วนลูปไปมาอยู่อย่างนี้

ถ้าเธอเองเป็นคนนึงที่เจอปัญหานี้ เราจะบอกว่า ในการแข่งขันหนึ่งครั้ง ย่อมต้องมีทั้งผู้ชนะและผู้แพ้อยู่แล้ว ดังนั้นการชนะก็ไม่ผิด การแพ้ก็ไม่ผิด ควรเรียนรู้ที่จะแพ้และชนะสลับกันไป ถ้าเราทำดีที่สุดแล้วก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจ ยินดีกับคนชนะด้วย อย่างที่คนสมัยก่อนเรียกว่า ' น้ำใจนักกีฬา ' นั่นแหละค่ะ

 

คนมีปม กับคนเอาแต่ใจตัวเอง ก็มีบางส่วนที่เหมือนกันอยู่นะ! ข้อนึงที่เห็นชัดก็คือ เรียกร้องความสนใจเก่งมาก! ไม่ใช่แค่อยากให้คนสนใจ หันมองบ้างเป็นครั้งคราว แต่ต้องมีสปอตไลท์ส่องเสมอ ต้องมีคนมาเอาอกเอาใจ ต้องมีคนรับฟัง 24 ชั่วโมงจนเกินคำว่า ' พอดี ' ใช่ว่าคนมีปมจะเป็นแบบนี้ทุกคน บางคนก็หนีเข้าถ้ำหลบความจริงไปเลย แต่บางส่วนก็ยอมทำเรื่องแย่ๆ เช่น คลิปแกล้งคน เพื่อให้คนมาเห็น มากดไลก์ สนองความฟินของตัวเองค่ะ

อันที่จริงการ ' อยากมีตัวตน ' ก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรอก แต่ควรต้องทำให้ถูกต้อง ทำในเรื่องดีๆ เช่น ไปงานการกุศล ค่ายอาสา ประกวดร้องเพลง เปิดแชนแนลไลฟ์สไตล์น่ารักๆ หรือสอนหนังสือ ก็ทำให้คนในยุคโซเชียลหันมาสนใจได้ในเชิงบวก หากเธอเองหรือมีคนรอบตัวเป็นแบบนี้ ลองแนะให้เขาปรับๆ ดูนะคะ ได้ผลลัพธ์ที่ดีอย่างคาดไม่ถึงแน่นอน

----------------------------------
เข้าใจละ อาการคนมีปมมันเป็นแบบนี้นี่เอง! อาการ Inferiority Complex เองก็มีหลายระดับนะคะ บางคนก็แค่น้อยใจในชะตาชีวิตตัวเองเฉยๆ แต่หากปล่อยไว้ด้วยทัศนคติแบบเดิม มันจะกลายเป็นการดูถูกตัวเองและคนอื่น กลายเป็นบุคคลน่ารำคาญ อันตราย ไม่มีใครอยากเข้าใกล้

ซึ่งถ้าเป็นแค่คนนอก เราก็ยังตัดทิ้งได้ แต่หากเป็นเพื่อนสนิท พ่อแม่ หรือตัวเธอเอง ก็ต้องใช้เวลาฟื้นฟูความคิดกันหน่อย ถ้าทำด้วยตัวเองยังไม่ได้ผล ก็แนะนำให้เข้าพบจิตแพทย์ค่ะ #เชื่อเถอะว่ามันดี ถ้าเราคิดบวก สีหน้า แววตาก็จะดี สุขภาพก็จะแจ่มใสไปด้วย ลองดูน้า ถ้าชอบก็กดฟอลกดหัวใจไว้นะคะ วันนี้ไปละ บ๊ายบายยย