เรื่องราวของเรนี่ สาวน้อยสุดเพ้อฝันที่ต้องก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย และโชคชะตาก็ลิขิตให้เธอได้เจอรักแรกเป็นรุ่นพี่สุดหล่อโดนใจ แต่เย็นชาและเข้าถึงยากสุดๆ อย่าง " มิค " เธอต้องทำอย่างไรเพื่อชนะใจเขา มาร่วมเอาใจช่วยเรนี่ได้เลยค่ะ =w=

(♡゚▽゚♡) บทที่ 1 (♡゚▽゚♡)
" พ่อคะ แม่คะ มาดูนี่สิคะ มาดูนี่เร้ว มาดูนี่ค่าาา! " สาวน้อยใบหน้ารูปไข่ ผมยาวซอยไล่ระดับ คิ้วโก่งได้รูป ขนตายาวและหนาเป็นแพรับกับตากลมโต จมูกโด่ง เสริมด้วยรูปปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ร่างบางจนแทบจะปลิวไปตามลม ร้องโวยวายลั่นห้องนอนหน้าจอคอมพิวเตอร์เมื่อการรอคอยตลอดปิดเทอมใหญ่จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ได้สิ้นสุดลง
" อะไรลูก ร้องเอะอะโวยวายดังไปสามบ้านแปดบ้านแล้ว " หญิงสาวสูงวัย มีโครงหน้าเห็นได้ชัดว่าลูกสาวรับไปเต็มๆ ผมบ๊อบเคลียไหล่ในชุดนอนแบบเดรสตัวยาวเดินเข้ามาในห้องลูกสาวอย่างงัวเงีย สีหน้าบ่งบอกว่าเพิ่งจะหลับไปสักครู่เท่านั้น เธอหันไปมองผนังข้างห้องที่แขวนนาฬิการูปแมวน้อย
เข็มสั้นชี้ไปที่เลขบนสุด บ่งบอกเวลาเที่ยงคืน
"ถ้าไม่ใช่เรื่องที่สำคัญพอล่ะก็ ลูกจะโดนยึดการ์ตูนทุกเล่ม ซีดีหนัง ซีดีเพลงทุกแผ่นที่ลูกมีเลยรู้ไหม! เรียกทำไมดึกๆ ดื่นๆ"
"โธ่ แม่คะ อย่าทำอย่างนั้นนะคะ! " เรนี่ โอดครวญ "เรเฝ้าหน้าจอคอมมาตั้งแต่ตอนเย็น ผลก็ไม่ออกสักที ดูหน้าจอคอมสิคะ แล้วแม่จะต้องกรี๊ดแน่ๆ "
แม่ของเรนี่ชะโงกหน้าดูตัวอักษรที่เรียงกันอยู่บนหน้าจอคอม ก่อนจะตาโตเบิกกว้างอย่างประหลาดใจสุดขีด ตามด้วยยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่ลูกสาวเคยเห็น
" นางสาวเรนิตา กุลฉัตรติพงษ์ เลขที่นั่งสอบ xxx ขอแสดงความยินดี คุณได้รับคัดเลือกเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัย.... " หญิงสาวสูงวัยเอ่ยนามมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของประเทศ
" ในคณะมนุษยศาสตร์ " หล่อนเสียงสั่นอย่างระงับความยินดีไว้ไม่อยู่
" คุณคะคุณ คู้ณ!!!!! " แม่ของเรนี่ตะโกนเรียกสามีเสียงดังลั่น
ไม่นานชายที่อายุไล่เลี่ยกันกับหล่อนก็เดินเข้ามา หน้าตางัวเงียยิ่งกว่าคนที่ตะโกนเรียกซะอีก หน้าตาของเขาสังเกตได้ว่าตอนหนุ่มๆ น่าจะหน้าตาดีพอสมควร แต่เมื่ออายุมากขึ้น กาลเวลาผ่านไป ผิวหน้าก็เริ่มมีริ้วรอย เส้นผมบางลง หรือเรียกง่ายๆ ว่า " หัวล้าน " นั่นเอง
" อะไรของคุณ ผมเพิ่งทำงานเสร็จ ปวดหัว "
" ลูกสาวของเราเอ็นท์ติดแล้วค่ะ! "
" อะไรนะ ไม่จริงน่า ยัยเรของเราน่ะเหรอ " พ่อของเรนี่ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อเต็มที่ แต่เมื่อเขาเห็นข้อความยืนยันก็ยิ้มกว้างก่อนจะขยี้หัวลูกสาวอย่างหมั่นเขี้ยว " ติดที่เลือกไว้อันดับสามรึ เก่งเหมือนกันนี่เรา พ่อเห็นวันๆ เอาแต่อ่านการ์ตูน ดูหนัง ไม่เห็นจะสนใจหนังสือสักเท่าไหร่เลย "
" ก็ลูกสาวของพ่อเก่งไงคะ ฮ่าๆ " เรนี่ยิ้มมีความสุขจนพ่อแม่ของเธอหัวเราะตามไปด้วย และทั้งคืนนั้นทั้งครอบครัวก็ฉลองกันจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน
....................................................................................................................
เรนิตา หรือ " เรนี่ " เป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว เธอเป็นคนที่ใครๆ เห็นต้องบอกว่า " เด็กคนนี้น่ารักจัง " ส่วนหนึ่งเพราะหน้าตาที่สวยหวานและนิสัยที่ร่าเริง แจ่มใส สุภาพ เคารพผู้ใหญ่ มีสัมมาคารวะ แต่ข้อเสียของเธอคือความเพ้อฝันอย่างสุดๆ ขี้น้อยใจ เป็นเด็กไม่ยอมโต
งานอดิเรกคือ อ่านนิยาย การ์ตูน ดูหนังรักโรแมนติกทุกเรื่องที่จะหาได้ในโลกนี้ เก็บสะสมซีดีเพลงที่ตอนนี้แทบจะทะลักออกมาจากตู้ ( จริงๆ คือทะลักออกมาแล้วมากกว่า ) ของสะสมทุกอย่างเป็นสีชมพู ชอบคิตตี้เป็นชีวิตจิตใจ จะเรียกว่าเป็นสาว “ โลกสวย ” ก็ว่าได้
เรนี่ไม่ใช่คนเรียนเก่ง ไม่ใช่หัวกะทิของห้อง ผลการเรียนของเธอไม่ปานกลางก็รั้งท้าย พ่อและแม่ของเด็กสาวจึงไม่คาดหวังนักกับการแอดมิชชั่นเข้ามหาวิทยาลัยของเธอ แม่ของเรนี่กะว่าจะเลือกมหาวิทยาลัยเอกชนดีๆ สักแห่งให้ลูกสาวอยู่แล้ว แต่เมื่อลูกสาวตัวดีเอ็นท์ติดมหาวิทยาลัยรัฐแล้ว คนเป็นพ่อแม่ก็เบาใจ
พ่อของเรนี่มีอาชีพเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัททำอาหารกระป๋องแห่งหนึ่ง ส่วนภรรยามีอาชีพเป็นนักแปลอิสระ ครั้งหนึ่งแม่ของเรนี่เคยเล่าว่าหล่อนและสามีเจอกันได้อย่างไร และเรื่องนี้เองได้จุดประกายความเพ้อฝันของลูกสาว
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเรนี่ไม่ยอมนอนทั้งที่เกือบจะห้าทุ่มเข้าไปแล้ว
" แม่จ๋า หนูจะดูเขาร้องเพลง หนูยังไม่อยากนอน " เด็กน้อยในวัยสิบขวบร้องงอแง ก็จะไม่ให้ร้องได้อย่างไร เธอกำลังดูรายการโปรดที่กำลังจะฉายทางทีวี แม่ก็มาบอกให้นอนแล้วปิดสวิตช์ทีวีฉับ! ตอนนี้เรนี่จึงอารมณ์บูดสุดๆ
" ไม่ได้ เรนี่ นอนซะที มันจะห้าทุ่มแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า " แม่ของเด็กน้อยดุพลางเดินไปปิดม่านและเปิดโคมไฟดวงเล็กให้ลูกสาว ก่อนที่หล่อนจะเดินอ้อมมาที่เตียงเพื่อห่มผ้าให้ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นตาปริบๆ ของลูกสาว
" แม่ขา หนูยังไม่ง่วง อยู่เป็นเพื่อนหนูก่อนน้าาาา หนูกลัวความมืดอ่า "
" อย่ามาอ้อน เจ้าตัวดี แม่เปิดไฟดวงเล็กไว้ให้แล้วไง "
" แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง "
" เจ้าตัวดี " ปากเบะก่อนจะร้องไห้โฮเสียงดัง กำมือทุบเตียงปุๆ ผู้เป็นแม่กุมขมับก่อนจะยกมือห้าม
" โอเคๆ แม่ยอมแพ้ ยัยตัวยุ่ง แม่จะเล่านิทานก่อนนอนให้ฟัง เล่าจบลูกต้องนอนทันที ห้ามต่อรอง เข้าใจไหม? "
" โอเคค่ะ " ลูกสาวพยักหน้าหงึกหงัก ผมยาวสลวยไหวไปตามแรงสั่นของศีรษะ
แม่ของเรนี่นิ่งไปสักพัก ก่อนจะเริ่มเล่า " กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลูกหมูสามตัวเป็นพี่น้องกัน เขาตัดสินใจแยกไปสร้างบ้านของตัวเอง พี่คนโตสร้างบ้านด้วยฟาง พี่คนรองสร้างบ้านด้วยไม้ แล้วน้องคนสุดท้ายก็......... "
" สร้างบ้านด้วยอิฐ แล้วหมาป่าก็มากินลูกหมูเลยเป่าบ้านฟู่ๆ จนบ้านฟางกับไม้พังหมด แต่อิฐแข็งแรงเลยไม่พัง แล้วหมาป่าก็ปีนปล่องไฟแทน เลยตกลงไปในหม้อต้มน้ำเดือดเด๊ดซะมอเหร่ "
เรนี่เล่าต่อจนจบก่อนทำหน้ายู่ " เล่าครั้งที่ร้อยแล้วค่ะแม่ "
❤ อย่าลืมไลค์และแชร์บทความให้กำลังใจเราด้วยนะคะ ❤

อันดับบทความประจำวัน
(หมวดเอนเตอร์เทนเมนต์)
Variety By SistaCafe

Feature
กิจกรรม SistaCafe