หากเรารู้ตัวเองว่ายังใจไม่แข็งพอ ไอติมขอแนะนำให้เราห่างสิ่งของนั้นไว้ดีกว่า ไม่ได้แปลว่าให้ทิ้งไปนะคะ เราเก็บไว้ได้ เพียงแต่ว่าไม่ใช่หยิบมาดูทุกๆ วัน ไว้ที่วันนึงเราพร้อม แล้วหยิบมันมาดูแบบยิ้มได้ดีกว่านะคะ 

หมดชีวิตใช้ไปเพื่อหวังและรอ ถ้าวันๆ เราเอาแต่นั่งเศร้าและหมดเวลาไปกับการคิดถึงเขา คิดถึงเรื่องราวดีร้ายในอดีต มันก็ยิ่งเป็นการทำร้ายตัวเอง และปล่อยเวลาที่มีค่าไปกับอดีตอันเจ็บปวด ใครที่เป็นอยู่รีบกลับมาอยู่กับปัจจุบันให้ไวที่สุด เพราะตอนนี้สิ่งที่เราควรจะรักและคิดถึงที่สุด ก็คือตัวเราเอง

ทั้งชีวิตของเราต้องเจอทั้งสิ่งที่ดีและร้าย เจอทั้งความสำเร็จและความผิดหวัง ปะปนกันไป เราควรใช้มันเป็นบทเรียนให้เราก้าวไปข้างหน้าแบบมั่นคง และไม่พลาดในจุดเดิมอีก เมื่อเวลาผ่านไป ถึงวันที่เราเข้มแข็งขึ้นแล้ว เราจะกลับมาย้อนดูแล้วยิ้มกับมัน ว่าวันนี้เราผ่านมันมาได้แล้ว