ไม่อยากเสียผู้แบบพิมาลา ในเพลิงบุญ เลิกนิสัยแบบนี้ซะ!
PAGE 2/2
4. ไร้เหตุผล
การตะบึงตะบอนด้วยความเชื่อว่าการช่วยเหลือเพื่อนที่เคยมีบุญคุณกับเราเป็นสิ่งที่ดี เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้พิมาลาต้องเผชิญกับเรื่องราวความเสียใจ และนี่เป็นอีกหนึ่งความไร้เหตุผลของพิมาลา ที่คิดแต่ว่าจะทำต้องทำ โดยไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ทำให้คนรอบข้างนั้นเบื่อและระอาด้วย เพราะหากมองตามความเป็นจริงแล้ว การที่พิมาลาอยากจะช่วยเหลือใจเริงนั้นเพื่อตอบแทนบุญคุณ หรือเพราะใจเริงเป็นเพื่อนที่กำลังได้รับความเดือดร้อนนั้น สามารถใช้วิธีอื่นได้อีกมากมายเลยทีเดียว
ความไร้เหตุผลของพิมาลาทำให้เธอตัดสินใจด้วยอารมณ์เพราะเชื่อว่าสิ่งที่ตนเองทำเป็นสิ่งที่ดีจะต้องได้รับผลดีแน่นอน แต่หากมองทางด้านเหตุผลความเป็นจริงแล้ว นี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง! และเป็นการกระทำที่ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิงอีกต่างหาก
5. ไม่มองโลกตามความเป็นจริง
การยอมให้คนรักเก่าของสามีเข้ามาอยู่ในบ้าน ถามใครใครก็ต้องส่ายหัวด้วยความระอาแล้วถามกลับมา เธอคิดอะไรอยู่ด้วยกันทั้งนั้นแหละ เพราะอย่างไรก็ดูไม่น่าที่ทุกอย่างจะผ่านไปอย่างราบรื่นได้แน่นอน แต่พิมาลากลับไม่ได้มองโลกตามความเป็นจริงว่าฤกษ์ ผู้เป็นสามีนั้นก็เป็นผู้ชายคนนึงที่มีเลือดเนื้อมีจิตใจ มีความต้องการตามธรรมชาติของมนุษย์ แล้วการยอมให้คนรักเก่าของฤกษ์มาอยู่ในบ้าน เป็นการไม่ให้เกียรติและท้าทายความเชื่อมั่นที่มีต่อตัวฤกษ์อย่างมาก
และหากเราไม่มองโลกตามความเป็นจริง เราก็จะขาดความระมัดระวังในการใช้ชีวิต เพราะมัวแต่อยู่ในโลกของอุดมคติ อะไรก็ผิดพลาดไปหมด ทั้งยังนำปัญหามาสู่คนอื่นด้วย หากพิมาลาจะเฉลียวใจสักนิด และอยู่กับความเป็นจริง ไม่ใช่ความดีในอุดมคติของตัวเอง เชื่อว่าปัญหาเหล่านี้ก็น่าจะเกิดขึ้นได้ยาก
และสุดท้ายเมื่อเกิดปัญหาขึ้นแล้ว การยอมรับว่าตนเองคือหนึ่งในสาเหตุของการทำให้ปัญหาเกิดขึ้น ย่อมจะนำไปสู่การแก้ปัญหาได้ดีกว่าการมัวแต่โทษคนอื่น เพราะหากพิมาลาไม่โทษตัวเองเลย แล้วเอาแต่โทษใจเริง พิมาลาก็จะไม่ได้ปรับปรุงนิสัยของตนเองและทำให้เกิดปัญหาในครั้งอื่นๆ อีกแน่นอน